- chciwiec
- chciwiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIb, W. chciwiecwcze || chciwiecwcu; lm M. chciwiecwcy {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś chciwy na pieniądze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nienażarty chciwiec. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
chciwiec
Look at other dictionaries:
chciwiec — m II, DB. chciwiecwca, W. chciwiecwcze a. chciwiecwcu; lm M. chciwiecwcy, DB. chciwiecwców «człowiek chciwy» Nienasycony, bezwzględny chciwiec … Słownik języka polskiego
chciwy — chciwywi, chciwywszy «pragnący, pożądający czegoś (zwłaszcza: pieniędzy, zysków); świadczący o czyimś pragnieniu; łapczywy, żądny, zachłanny» Chciwy sknera. Człowiek chciwy na pieniądze. Artysta chciwy sławy. Turyści chciwi wrażeń. ◊ Patrzeć,… … Słownik języka polskiego
chytrus — m IV, DB. a, Ms. chytrussie; lm M. te y (ci i), DB. ów 1. pot. «człowiek chytry, przebiegły, podstępny» 2. pot. «chciwiec, skąpiec» … Słownik języka polskiego
harpagon — m IV, DB. a, Ms. harpagonnie; lm M. ci i, te y, DB. ów «skąpiec, sknera, chciwiec» ‹od imienia bohatera komedii Moliera „Skąpiec › … Słownik języka polskiego
chciwus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. chciwussie pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co chciwiec: Półtora tysiąca zdarł, chciwus. (Kam. R) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
